მე პოსეიდონი ვარ, ზღვის ღმერთი.ოდისევსმა გამაბრაზა და ამიტომ  შინისაკენ მიმავალს  სირინოზები გავუგზავნე.
   აქეთ,აქეთ,ჩვენთან მოდით, - გალობდნენ სირინოზები,- საიდუმლოს გაგიმხელთ,- ეს არსებები კლდის პირზე მაცდურად დამსხდარიყვნენ და დაისის ბინდში ციმციმებდნენ. ოდისევსი მათ ხომალდიდან მისჩერებოდა და თავბრუდამხვევ ელვარებაზე თვალები უჭრელდებოდა. იწევდა, უფრო ახლოდან ენახა სირინოზები,თუმცა,იცოდა,რომ არ უნდა მიახლოებოდა.
   ყველამ იცოდა მეზღვაურებისგან მოსმენილი ამბავი, რომ სირინოზები მამაკაცებს ტკბილი გალობით იტყუებდნენ და ღუპავდნენ. არც ოდისევსი იყო სულელი. მან წინდახედულობა გამოიჩინა და სანამ სირინოზთა კუნძულს მიუახლოვდებოდნენ, ეკიპაჟს ყურები ცვილით დააცვევინა, თვითონ კი ანძაზე მიაბმევინა თავი, თუმცა, ყურები არ დაიცო, რადგან სირინოზების მაცდუნებელი გალობის მოსმენა სურდა. მართლაც გამოდგა,- სირინოზები ისე გალობდნენ, რომ ოდისევსს საკუთარ კერაზე დაბრუნებაც კი გადაავიწყდა, ნატრობდა, ნეტავ ამ არსებებთან მამყოფაო, მაგრამ სირინოზებს მაინც დააღწიეს თავი !
   ოდისევსი ფიქრობდა რომ ამითი ყველაფერი მორჩა და სახლში ზღაპრად მოყვებოდა ამ ამბებს, მაგრამ წინ არაერთი ფათერაკი ჩავუსაფრე. ამჯერად კი ქარიბდა. ის გიგანტური მორევია, რომელიც ყველაფერს ისრუტავს, რაც კი მის ახლოს ჩაივლის, მერე კი ისევ ზემოთ აგდებ    აქეთ,აქეთ,ჩვენთან მოდით, - გალობდნენ სირინოზები,- საიდუმლოს გაგიმხელთ,- ეს არსებები კლდის პირზე მაცდურად დამსხდარიყვნენ და დაისის ბინდში ციმციმებდნენ. ოდისევსი მათ ხომალდიდან მისჩერებოდა და თავბრუდამხვევ ელვარებაზე თვალები უჭრელდებოდა. იწევდა, უფრო ახლოდან ენახა სირინოზები,თუმცა,იცოდა,რომ არ უნდა მიახლოებოდა.    ყველამ იცოდა მეზღვაურებისგან მოსმენილი ამბავი, რომ სირინოზები მამაკაცებს ტკბილი გალობით იტყუებდნენ და ღუპავდნენ. არც ოდისევსი იყო სულელი. მან წინდახედულობა გამოიჩინა და სანამ სირინოზთა კუნძულს მიუახლოვდებოდნენ, ეკიპაჟს ყურები ცვილით დააცვევინა, თვითონ კი ანძაზე მიაბმევინა თავი, თუმცა, ყურები არ დაიცო, რადგან სირინოზების მაცდუნებელი გალობის მოსმენა სურდა. მართლაც გამოდგა,- სირინოზები ისე გალობდნენ, რომ ოდისევსს საკუთარ კერაზე დაბრუნებაც კი გადაავიწყდა, ნატრობდა, ნეტავ ამ არსებებთან მამყოფაო, მაგრამ სირინოზებს მაინც დააღწიეს თავი !    ოდისევსი ფიქრობდა რომ ამითი ყველაფერი მორჩა და სახლში ზღაპრად მოყვებოდა ამ ამბებს, მაგრამ წინ არაერთი ფათერაკი ჩავუსაფრე. ამჯერად კი ქარიბდა. ის გიგანტური მორევია, რომელიც ყველაფერს ისრუტავს, რაც კი მის ახლოს ჩაივლის, მერე კი ისევ ზემოთ აგდებს. აქ გავლილი ხომალდები თვეობით იკარგებიან. ეს ყველაფერი მეზღვაურებმაც გაიგეს ერთი მოხუცი მესაჭისგან და მიახლოებისას ხომალდი მესაჭემ გვერდზე გადაიყვანა, კლდეებისკენ. მეზღვაურები აცახცახდნენ, როდესაც ქარიბდას ძაბრისებრ მორევში აქაფებული ზვირთების ვარდნა დაინახეს,მაგრამ ამ ფათერაკსაც გადაურჩნენ.
   ამასობაში კი მეორე ფათერაკს გადააწყდნენ, სკილას.ის ადამიანთა ხორცის მოყვარული ურჩხულია.
   ისინი ამ ფათერაკსაც გადაურჩნენ,რამაც ძალიან გმაბრაზა,მაგრამ ამითი მე მის განადგურებას არ შევწყვეტდი ამიტომ ცოტა დავასვენე !
  შემდეგ კუნძულს მიადგნენ ცოტა დაისვენეს, მაგრამ გადაწყვიტეს იქიდან დროზე წასვლა. მათ ხომალდი გაამზადეს და მერე მშვიდ წყალზე გაცურეს და რამდენიმე საათი წყნარად მიდიოდნენ, მე ეს მომენტი არ გავუშვი და ჩემს სასარგებლოდ გამოვიყენე!
  უცებ ამინდი გაფუჭდა. ზღვა კი დამძიმდა და აიდღვიბა. იმხელა ზვირთები დაეჯახა ხომალდს, კლდის მუშტი ეგონებოდა კაცს. ამ ფათერაკში კი ოდისევსი მარტო დარჩა,მეგონა ცოცხალი ვერ გადარჩებოდა ამის იმედი ბოლომდე მქონდა, მაგრამ პირიქით გადარჩა და ზღვამ გამორიყა. შემდეგ კი მშობლიურ კერაზე დაბრუნდა.    ამასობაში კი მეორე ფათერაკს გადააწყდნენ, სკილას.ის ადამიანთა ხორცის მოყვარული ურჩხულია.    ისინი ამ ფათერაკსაც გადაურჩნენ,რამაც ძალიან გმაბრაზა,მაგრამ ამითი მე მის განადგურებას არ შევწყვეტდი ამიტომ ცოტა დავასვენე !
  შემდეგ კუნძულს მიადგნენ ცოტა დაისვენეს, მაგრამ გადაწყვიტეს იქიდან დროზე წასვლა. მათ ხომალდი გაამზადეს და მერე მშვიდ წყალზე გაცურეს და რამდენიმე საათი წყნარად მიდიოდნენ, მე ეს მომენტი არ გავუშვი და ჩემს სასარგებლოდ გამოვიყენე!   უცებ ამინდი გაფუჭდა. ზღვა კი დამძიმდა და აიდღვიბა. იმხელა ზვირთები დაეჯახა ხომალდს, კლდის მუშტი ეგონებოდა კაცს. ამ ფათერაკში კი ოდისევსი მარტო დარჩა,მეგონა ცოცხალი ვერ გადარჩებოდა ამის იმედი ბოლომდე მქონდა, მაგრამ პირიქით გადარჩა და ზღვამ გამორიყა. შემდეგ კი მშობლიურ კერაზე დაბრუნდა.